Telefon +48 17 22 16 424
Email: sekretariat@zstsedziszow.edu.pl

Historia

ZST w Sędziszowie Młp  -  zarys historyczny

Początki naszej szkoły związane są z funkcjonującym wcześniej Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Sędziszowie Młp., które w 1977r. zostało przeniesione do Rzeszowa.  Na bazie pozostałych po liceum plastycznym budynków zarządzeniem nr 17/77 Kuratora Oświaty i Wychowania w Rzeszowie z 28 czerwca 1977r. od 01 września 1977r. zostały otwarte następujące szkoły:

- Technikum Elektryczno-Mechaniczne o specjalności elektromechanika ogólna, na podbudowie szkoły podstawowej,

- Technikum Elektryczno-Mechaniczne dla Pracujących o specjalności elektromechanika ogólna, obróbka skrawaniem i meblarstwo na podbudowie ZSZ.

10 sierpnia 1977r. zarządzeniem Nr 0.IV-0138/34/77 Kurator Oświaty i Wychowania w Rzeszowie podjął decyzję o utworzeniu z dniem 01 września 1977r. zbiorczego zakładu pod nazwą: Zespół Szkół Zawodowych w Sędziszowie Młp. W skład zespołu weszły:

- Technikum Elektryczno-Mechaniczne,

- Technikum Elektryczno-Mechaniczne dla Pracujących,

- Zasadnicza Szkoła Zawodowa przy wytwórni Filtrów PZL-Sędziszów, która wcześniej istniała jako Zasadnicza Szkoła Zawodowa dla Pracujących przy WF PZL-Sędziszów,

- Zasadnicza Szkoła Zawodowa, która nosiła dotychczas nazwę jako Zasadnicza Szkoła Zawodowa Dokształcająca Nr 1 przy Rzeszowskich Fabrykach Mebli w Sędziszowie Młp.

Umowy patronackie nad ZSZ podpisali dyrektorzy WF PZL-Sędziszów i RzFM.

Pierwszym dyrektorem został mgr Ryszard Grabiec.  Grono Pedagogiczne stanowili następujący nauczyciele: mgr Maria Grabiec – uczyła historii, mgr Stanisław Róg był kierownikiem internatu, mgr Bronisława Świder uczyła matematyki, mgr Urszula Tabasz j. polskiego, mgr Tadeusz Wróbel uczył fizyki, a mgr Wanda Wysocka j. rosyjskiego. Pracowali ponadto inni nauczyciele, którzy dochodzili z Liceum Ogólnokształcącego i z zakładów pracy. Były dwie pracownice administracji: pani  Maria Buraś prowadziła księgowość, a pani Zofia Hoedl była sekretarką. Naukę rozpoczęło 341 uczniów w 10 oddziałach. Od początku istnienia szkoła borykała się z trudnościami lokalowymi. Mimo tych trudności praca dydaktyczno – wychowawcza była prowadzona na właściwym poziomie.

Praktyczna nauka zawodu była kontynuowana w budynku warsztatów szkolnych przy ul. 1-go Maja, obecnie 3-go Maja,  w WF i RzFM.

Od początku istnienia szkoły funkcjonował internat ze stołówką. Internat poza funkcjami bytowymi prowadził zajęcia dydaktyczno-wychowawcze, odbywały się prelekcje, odczyty, wieczory poetyckie, różne imprezy szkolne w tym zabawy karnawałowe. Przy internacie działał także chór szkolny.

Od 1978r. utworzono dwa oddziały Zasadniczej Szkoły Krawieckiej: krawiectwo lekkie i ciężkie. Pierwszym kierownikiem warsztatów krawieckich została pani Jadwiga Grzegorska.

W 1979r. została powołana funkcja wicedyrektora, którą objął mgr Stanisław Dąbroś, ciągle powiększało się grono pedagogiczne, byli zatrudniani nowi nauczyciele.

Pierwsza obrona prac dyplomowych odbyła się w kwietniu 1980r., a pierwsze matury w maju tego roku, objęły one absolwentów Technikum dla Pracujących.

W 1980r. naukę 01 września rozpoczęło 541 uczniów w 19 oddziałach młodzieżowych oraz 106 słuchaczy w 3 oddziałach Technikum dla Pracujących.

W tym właśnie roku szkolnym wśród nauczycieli i pracowników obsługi zawiązano nowy związek zawodowy NSZZ Solidarność, a mgr Piotr Maciejczyk został wybrany przewodniczącym Komitetu Założycielskiego.

Po wprowadzeniu stanu wojennego w 1981r. zajęcia szkolne zostały odwołane. Nauczyciele spotkali się na Radzie Pedagogicznej dopiero 05 stycznia 1982r., kiedy zostali poinformowani przez dyrektora szkoły o Zarządzeniu Ministra Oświaty i Wychowania w sprawie organizacji pracy szkół i placówek oświatowo-wychowawczych w okresie stanu wojennego. Nauczyciele musieli sprostać wymogom reżimu, a z drugiej strony starać się wprowadzić młodzież w dorosłe życie. Było to trudne wyzwanie.

Pierwsza matura w Technikum Elektryczno-Mechanicznym na podbudowie szkoły podstawowej odbyła się w maju 1982r. Był to rocznik absolwentów, który rozpoczął naukę z dniem utworzenia szkoły.

W 1984r. dokonano generalnego remontu budynków szkolnych. Remont dotyczył elewacji budynku głównego przy ul. Wyspiańskiego i internatu. W korytarzach wykonano boazerie, budynek warsztatowy zabezpieczono przed odchylaniem i dobudowano nad nim jedną kondygnację. Rozbudowano bazę szkolną przy warsztatach krawieckich, uzyskano trzy nowe sale lekcyjne. Dwie sale z internatu zaadoptowano na sale do zajęć dydaktycznych.

W 1985r. nastąpiła zmiana dyrektora szkoły. P. dyrektor Ryszard Grabiec przeszedł na emeryturę, a jego następcą został mgr Stanisław Dąbroś. Na zastępcę dyrektora została powołana mgr Bożena Dudek, która po roku pełnienia funkcji przeszła do pracy w Kuratorium Oświaty i Wychowania w Rzeszowie, a funkcję wicedyrektora objęła mgr Teresa Parys.

Szkoła od chwili powstania ciągle się rozwijała i w roku szk. 1985/86 liczyła 688 uczniów, a w roku szk. 1986/87 795 uczniów kształcących się w 24 oddziałach.

U schyłku lat 80-tych XX wieku pojawiły się w szkole pierwsze komputery. Zajęcia komputerowe w formie koła zainteresowań prowadził dyrektor Stanisław Dąbroś, finansowane ze środków Rady Rodziców.

Przełomowy rok dla Polski 1989 był również ważny w naszej szkole – kolejny rok rozwoju. W rok szk. 1989/90 edukowało się 774 uczniów w 28 oddziałach klasowych.

Niestety kryzys gospodarczy i zmiany ustrojowe spowodowały spadek realnych nakładów na oświatę. Dla zakładów patronackich utrzymywanie szkół zawodowych było rosnącym obciążeniem finansowym, stąd było dążenie do zmniejszenia ilości klas zawodowych. W roku szk. 1990/91 była tylko jedna klasa przy WF PZL-Sędziszów, a RzFM całkowicie zrezygnowały z klasy zawodowej.

W 1990 r. powróciła po 30 latach nieobecności lekcja religii do szkół. Księża z katechezą wrócili do sal lekcyjnych, którzy ucząc nie pobierali wynagrodzenia. Pierwszym katechetą był ks. Stanisław Mirek. Została zatrudniona także pierwsza katechetka świecka mgr Stanisława Maciejczyk.

W tym samym roku przystąpiono do budowy sali gimnastycznej. Była już wcześniej zgromadzona cegła, natomiast dokupiono elementy konstrukcji stalowej. Wiele prac wykonywali uczniowie, dużo pomagała także Rada Rodziców.

W roku szk. 1991/92 utworzono liceum zawodowe krawieckie.

Po piętnastu latach istnienia w roku szk. 1992/93 było 25 oddziałów klasowych w których uczyło się 807 uczniów. Pracowało 64 nauczycieli etatowych i 12 na czas określony. Zwiększyła się liczba uczennic w zawodowej szkole krawieckiej.

W roku szk. 1993/94 utworzono nowy kierunek: technikum odzieżowe na podbudowie zasadniczej szkole krawieckiej. Ten rok szkolny obfitował także w inne wydarzenia. Po raz pierwszy gościł w naszej szkole biskup rzeszowski Kazimierz Górny, który wizytując parafię p.w. Narodzenia NMP spotkał się z młodzieżą uczęszczająca na lekcje religii, a następnie z nauczycielami.

Również w tym roku szk. Odbyła się wizytacja kuratoryjna naszej szkoły. A na zakończenie wizytacji w listopadzie 1993r., w obecności wicekuratora i wizytatora nastąpiło otwarcie i poświęcenie nowo wybudowanej sali gimnastycznej. Poświęcenia dokonał ks. Stanisław Mirek – katecheta naszej szkoły. Z otwarcia nowej sali cieszyło się całe Grono Pedagogiczne, młodzież i rodzice. Ten sukces był możliwy dzięki zgodnemu działaniu wielu ludzi, którzy potrafili przejść do porządku dziennego nad różnicami, a skupić się na wspólnym dziele. Była to zasługa przede wszystkim dyrektora szkoły mgr. Stanisława Dąbrosia. Właśnie w tej sali po raz  pierwszy odbyła się studniówka klasy Va Technikum Elektryczno-Mechanicznego.

Dużym zainteresowaniem w tamtym czasie cieszyły się tzw. klasy krawieckie.

Rok szk. 1995/96 charakteryzuje się tym, że zmniejszyła się liczba dziewcząt do nauki zawodu krawca, małe też było zainteresowanie zawodami tokarza i stolarza. Natomiast było duże zainteresowanie zawodami elektromechanik i technik elektryk.

Bolesnym faktem była likwidacja internatu decyzją Kuratorium Oświaty w Rzeszowie. Zlikwidowano także stołówkę, a pomieszczenia internatu zagospodarowano na cele dydaktyczne.

Kryzys finansowy w oświacie spowodował likwidację Technikum Wieczorowego w roku szk. 1996/97, a w to miejsce powołano płatne Technikum Eksternisyczne.

Kolejna zmiana dyrektora nastąpiła w roku szk. 1997/98. Dyrektor Stanisław Dąbroś przeszedł na emeryturę, a funkcję dyrektora objął mgr Alfred Dąbrowski. Zastępcą dyrektora była nadal mgr Teresa Parys.

Technikum Odzieżowe na podbudowie ZSZ przemianowano na Technikum Odzieżowo – Plastyczne.

Od 01 września 1998r utworzono dwa nowe oddziały: technikum elektroniczne i liceum handlowe.

Od 01 września 1999r. zostało utworzone Liceum Techniczne o trzech profilach: tekstylnym, ekonomiczno-administracyjnym i elektronicznym.

W wyniku reformy edukacji od 01 stycznia 1999r. organem prowadzącym szkołę zostało Starostwo Powiatu Ropczycko-Sędziszowskiego.

W roku szk. 1999/2000 uczyło się 740 uczniów w 26 oddziałach.

25-lecie istnienia szkoły obchodzono  w roku szk. 2001/02. Przeprowadzono remont budynków. Wyremontowano dach budynku B, odgrzybiony został budynek C, odnowiono niektóre sale lekcyjne, hole wejściowe budynku A oraz urządzono okazałą bibliotekę i czytelnię. Wymieniono okna i drzwi w budynku A i C. Wykonano nową elewację budynku A i B.

Jubileusz 25–lecia istnienia naszej szkoły został połączony z uroczystością nadania szkole imienia prof. Karola Olszewskiego. Uroczystość odbyła się 08 czerwca 2002 r. W kościele parafialnym została odprawiona uroczysta Msza św., a po niej została odsłonięta i poświęcona przez ks. Dziekana Stanisława Rybę tablica pamiątkowa umieszczona na ścianie frontowej głównego budynku. Część oficjalna i artystyczna miała miejsce w Domu Kultury w Sędziszowie Młp.

Od września 2002r. stanowisko dyrektora szkoły objęła dotychczasowa wicedyrektor mgr Teresa Parys, a wicedyrektorem został mgr Paweł Kardyś.

Od 2002 r. w murach naszej szkoły pojawili się po raz pierwszy absolwenci gimnazjum. Mieli oni możliwość kształcenia się w czteroletnich technikach zawodowych oraz w trzyletnich liceach profilowanych. Reforma systemu edukacji wprowadziła wiele zamieszania w kształceniu zawodowym, ponieważ celem zmian było upowszechnienie kształcenia ogólnego. Były także krytyczne głosy twórców reformy, że szkolnictwo zawodowe „produkuje” przyszłych bezrobotnych.

Nasza szkoła boleśnie odczuła skutki reformy, ponieważ nie było naboru do zasadniczych szkół zawodowych. Między innymi na skutek tego w 2002r. nastąpiło wygaszenie zawodów krawieckich z powodu braku naboru.

W zamian pojawiły się możliwości kształcenia w innych zawodach, wśród nich: technik usług telekomunikacyjnych, technik mechanik, technik informatyk, technik usług fryzjerskich.

W 2005r. nasi absolwenci przystąpili zarówno do tzw. starej jak  i nowej matury.

W 2008r. nastąpiła termomodernizacja budynków szkolnych. Docieplono ściany i stropy, położono nowe elewacje.

W roku szk. 2009/10 funkcję wicedyrektora pełniła mgr Bernadeta Frysztak, która zainicjowała i zrealizowała nadanie sztandaru naszej szkole. Uroczyste poświęcenie sztandaru miało miejsce 09 kwietnia 2010r. w kościele parafialnym w Sędziszowie Młp. Od tego dnia poczet sztandarowy towarzyszy wszystkim ważnym uroczystościom szkolnym i środowiskowym.

W 2012 r. dyrektor szkoły mgr Teresa Parys przeszła na emeryturę, a pełniącego obowiązki dyrektora organ prowadzący powierzył mgr. Grzegorzowi Patro, który od 2013r. został mianowany dyrektorem szkoły.

Od 01 stycznia 2014r. nasza szkoła zmieniła nazwę na Zespół Szkół Technicznych im. Prof. Karola Olszewskiego w Sędziszowie Młp.

Opracowali:

Marta Dybka

Andrzej Kołodziej

Od 1 lipca 2018 roku funkcję dyrektora szkoły pełni mgr Sabina Kolbusz.

Obecnie młodzież kształci się w zawodach: technik elektryk, technik mechanik, technik technologii drewna, technik handlowiec, technik stylista, technik teleinformatyk i technik usług fryzjerskich.